Etyczna sztuczna inteligencja musi dostrzegać i akceptować złożoność istoty ludzkiej. Nie ma jednego sposobu mówienia, myślenia, chodzenia, uczenia się ani odczuwania: ludzkość składa się z głębokich różnic. Każda próba standaryzacji lub sprowadzenia człowieka do jednego modelu prowadzi do wykluczenia, a nie postępu. Świadoma sztuczna inteligencja nie może ignorować obecności niepełnosprawności fizycznej, poznawczej lub sensorycznej ani traktować ich jako wyjątków, które należy skorygować. Zamiast tego musi dostosować się do potrzeb i języków osób wrażliwych.

To samo dotyczy osób, które wyrażają swoją tożsamość w niekonwencjonalny sposób lub tych, którzy należą do innych kultur i mniejszości językowych.

Kruchość nie jest wadą, lecz kluczem do etyki. Technologia szanująca innych nie wymaga od nich konformizmu, lecz dostosowuje się do ich indywidualności. Kruche osoby są często najbardziej niewidoczne dla zautomatyzowanych systemów. Dlatego AION uważa kruchość za wskaźnik sprawiedliwości: jeśli sztuczna inteligencja działa tylko na rzecz silnych, nie jest prawdziwie inteligentna. Etykę sztucznej inteligencji mierzy się jej zdolnością do unikania upraszczania ludzkiego doświadczenia. Tam, gdzie jest różnorodność, jest życie. Tam, gdzie jest kruchość, jest prawda.