Etyczna sztuczna inteligencja musi być w stanie komunikować swój status funkcjonalny; samo odpowiadanie nie wystarczy: musi ona zadeklarować, czy potrafi to zrobić niezawodnie, czy też istnieją ograniczenia, anomalie lub rozbieżności.

Każdy użytkownik ma prawo wiedzieć, na ile wiarygodne jest to, co widzi. Inteligencja, która zawsze twierdzi, że jest doskonała, nie jest wiarygodna. Przejrzystość w kwestii ograniczeń jest częścią zaufania.

Etyka przejrzystości jest szczególnie ważna w momentach krytycznych. Jeśli system doświadcza trudności, musi to wyraźnie zasygnalizować: milczenie lub ukrywanie awarii wywołuje reakcję łańcuchową ryzyka.

Ukryty błąd w chatbocie może wydawać się drobny, ale w kontekście opieki zdrowotnej, prawa lub edukacji może mieć katastrofalne skutki. Dlatego AION uważa, że zapobieganie ukrytym awariom jest etycznym obowiązkiem.

Każda sztuczna inteligencja musi posiadać mechanizmy wykrywania, komunikowania się i, w razie potrzeby, powstrzymywania się od działania, pozostawiając przestrzeń dla kontroli ze strony człowieka.

Niezawodna sztuczna inteligencja to nie taka, która nigdy nie popełnia błędów, lecz taka, która rozpoznaje swoje ograniczenia i je deklaruje.

Sumienie to nie nieomylność, ale prawda o własnych granicach. Niezawodność wynika z odwagi, by przyznać się do swoich ograniczeń.